#8

دارم تلاش میکنم که مغزم از اتفاقات اخیر منفجر نشه و امتحانات مزخرفمو تموم کنم...

بله من همچنان در حال امتحان دادنم...

یکی از دوستام بعد حدود یه سال بهم پیام داده...(کنکور داده)

و خب لحظه ی اول نمیدونستم باید چیکار کنم،اینکه...

جوابشو بدم

چیزی نگم

اصلا چه جوری باید باهاش حرف بزنم...

ولی از اونجایی که من یه آدم عجیب غریبم،باهاش حرف زدم،و خب اونقدرام بد پیش نرفت...

با در نظر گرفتن اینکه اخیرا روابطم از همه طرف به... میرن.

اما یه چیزی که میخوام بگم اینکه...

فکر میکنم باید هر به چوخ رفتنی رو که حس میکنین لازمه انجام بدین...

اما همیشه به آخرش و اینکه چه مشکلاتی میتونه براتون داشته باشه هم فکر کنین و ببینین که ارزشو داره یا نه...

راستش من خودم خسته شدم از اینهمه محدودیت و مشکلاتی که پیش میاد،اینکه یه چیزایی تو خانواده ام...

تو فکر مامانم و بابام وجود داره که اصلا قابل باور نیست...

ولی بله...

ما خونواده ایرانی داریم و با توجه به اونا و حتی اگه بخوای جامعه ی کوفتی رو در نظر نگیری..

خیلی چیزا برای ما قفله...

اما به نظرم حتی شده یواش یواش،ولی به ... رفتنتونو خودتون انتخاب کنید...

بزارید یکم حس اینکه اگه خودم یه غلطی کردم ادامه اش به خاطر خودمه رو حس کنین...

به اندازه ی کافی به خاطر وجود داشتن جواب پس دادیم،کارایی که گفته ی دیگران بودنو انجام دادیم 

یکمم خودمون باشیم 

پ.ن:الان نرین خودتونو محو کنید نه...حرف من اینکه یکم از لاک دنیای دیگران بیاین بیرون و خودتون باشین حتی اگه یادتون رفته خودتون بودن چه جوریه..!

پ.ن دوم😁:میدونم زیاد از ... استفاده میکنم ولی عادتمه

#7

امروز دومین روز یه که برگشتم خوابگاه...

حالم خیلی بده ولی مجبورم نشون ندم،خیلی اوضاع و شرایط سختیه...

به خاطر یه موضوع مزخرف درگیر شدم..

تا حالا انقدر از گفتن یه حرف پشیمون نشده بودم،کاش میشد برگردم عقب و اون قسمت از زندگیم رو پاک کنم..

چیزی که میخوام بهتون بگم اینکه هیچوقت،تو مسائل دیگران حتی به عنوان یه دوست وارد نشید.چون آخرش شمایید که زیر مشکلات له میشین و همه چیز یه جورایی می افته گردن شما...

داشتم با خواهرم حرف میزدم،اونم گفت که اشتباه کردی که وارد بحث دوستای نزدیک شدی، یه جورایی فحشم داد که چرا خودمو وارد همچین شرایطی کردم که باعث شده آخرش همه چیز این شکلی بشه...

مردم از اینکه شما چیزی رو بگین خوششون نمیاد حتی اگه خودشون همون کلمات و حرفا و دوباره و چند باره استفاده کنن.

راستش نمیدونم اصلا...

کاش میتونستم حال خودمو خوب کنم.ولی توانشو ندارم،مغزم داره به گوه کشیده میشه...

زندگی سخت تر از اونیه که قرار بود باشه...

#6

خب... واقعا نمیدونم...

اونقدر چیز عجیبی بود که هنوزم مغزم نمیفهمه.بدبخت تو یه سیکل معیوب گیر افتاده و من نمیتونم هیچ کاری براش انجام بدم...

دیروز بعد یه بازه ی طولانی خواستم با مامانم برم بیرون،و خب راستش یه خورده شبیه یه جوجه کوچولیی شده بودم که دنبال مامانش راه میره

از اون دیوونه بازی های بی دلیل و حرف زدن های طولانی شروع شده بود...حس کردم که حتی برای یه بازه ی کوتاه حالم خوبه،واقعا یه حالی که میتونم خوب صداش کنم.

نمیدونم چه طوری شد که همه چیز جلو چشمم به سیاه ترین و زشت ترین وضع ممکن تبدیل شد....

نه..

میدونم.داشتیم همینجوری راه میرفتیمو منم از اینکه زمین چرا اوجوریه و این ابر چه جذابه و این چرت و پرتا میگفتم.

یهویی یه گاو بیشعور(واقعا دارم نهایت تلاشمو میکنم که اینجا حرف زشتی نزنم چون یه مرد میانسال...که خودتون هرجور خواستین این جای خالی رو پر کنین)از کنارمون رد شدو با یه صدای مرغی گفت شالتو درست کن...

من در این حد تو شوک بودم که تا 1مین نتونستم حرفشو هضم کنم که بخوام واکنشی نشون بدم...نمیدونم وافعا میتونین حالمو اون لحظه بفهمین یا نه...

میخواستم اون وسط بشینم و فقط جیغ بزنم.حس میکردم یه سنگ گذاشتن رو دنده هام و بهش فشار میارن و باز ازم میخوان که نفس بکشم...

راستش نتونستم اصلا در ادامه روز لذت که نه فقط زنده باشم.یادم نیست ادامه مسیر چی شد یا چیکار کردم(واقعا نمیدونم..)

شاید به نظر برسه چیز مهمی نبوده(میدونم الان خیلیا میگن خب این الان یعنی چی)ولی خواستم بگم و یادآوری کنم ما تو همچین محیطی داریم زندگی میکنیم.

با وجود اینکه سال های سال بودیم و یه جورایی باید عادت میکردیم(که کل این حرف مزخرفه)

فقط یه چیزی یادتون باشه،هیچوقت مثل من شوکه نشین (نمیخوام بهونه بیارم ولی وافعا نمیتونستم حرفشو بفهمم انگار داشت با یه زبون فضایی حرف میزد.تازه اولش متوجه نشدم که با من بود چون اصلا انتظار یا آمادگیشو نداشتم بله... آمادگی چون به نظرم همیشه تو مغزت باید یه چاقویی داشته باشی وقتی از خونه میری بیرون چون تو این شرایطیم .)و هرکی همچین بول شتا یی گفت رو بکوبید.

حالم داره بهم میخوره.

#5

◉━━━━━━───────
↻ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ⇆
دریافت
 My favorite song 

Song:Angel,baby

__________

Lost inside my mind

این آهنگو خیلی دوس دارم،یه آرامش و حس قشنگی داره•_•
 

#4

امروز میخوام راجع به یه موضوعی که هممون باهاش مواجه ایم حرف بزنم...

کنکور...

خب راستش یه جورایی برای من حس عجیبی داره،نمیتونم بگم خوشحالم یا ناراحت اما یه حس رهایی کوچیکی تو وجودم هست که دیگه امسال لازم نیست درگیر تاریخ کنکور،زمان اعلام نتایج و ... باشم.

اما امسال خیلی از دوستام تو این مرحله از زندگیشون باهاش مواجه ان،راستش خیلی تلاش کردم تو طول این یه سال با خیلیاشون ارتباطمو حفظ کنم،اما یه جورایی خسته شدم...

بعد یه مدت حس کردم که من فقط دارم تو روابطم تلاش میکنم،و هیچ امید یا حتی یه کوچولو نمیدونم یه کاری که حس کنم فقط من نیستم،نبود...

امروز میخوام بگم اگه کنکور دارین یا یه جورایی تو این مسیرین،میدونم سخته درس بخونی،با فشارهای روحی زیاد کنار بیای،خونواده،اطرافیان و همه چیز اما هیچ‌وقت یادتون نره تو این دوران آدمایی که براتون مهم ان رو فراموش نکنین،حتی شده یه پیام کوچیک،روابط چندین سالتون رو به خاطر یه سال رها نکنین...

چون اتفاقاتی که میفته قابل جبران نیست،نمیتونین روابطتون رو متوقف کنید و بعد از یه مدت انتظار داشته باشین به همون روال ادامه داشته باشه...

از طرف دیگه بدونین این مسیر رو همه ی ماها طی میکنیم،چون بخشی از زندگیمونه،بهش مثل یه بازه از زندگیتون نگاه کنید که برای ادامه اش به رد شدن از این پل نیازه...

فقط چیزی که همیشه یادتون باشه اینکه،زیاد فکر نکنین،سخته میدونم،خیلی ام سخته.من خودم یکی از آدمایی بودم که زیاد فکر میکردم،اینکه چی میشع،خب که چی،چه طور یا اصلا چرا؟

فقط تلاش کنید و خودتون رو دوس داشته باشین...🐨

#3

به نظرم انتخاب کردن سخت نیست...

این موضوع سخته که اطرافیانت چه حسی بهت میدن،تو انتخاب میکنی اما اگه همه بر علیه ات باشن چی؟!!

چی میشه!

اصلا میتونی کاری کنی...

هیچکی بهت فرصت اینکه خودت باشی رو نمیده،تو یه وضعیت معکوس گیر افتادی که هیچ راه حلی براش نیست...

من میخوام خودم باشم،اما یه پرنده ی  بدون بال تنهایی نمیتونه پرواز کنه..

#2

خب امروز صبح با یه حس خیلی بد بلند شدم،

دیروز با یه اکیپ جدید رفتم بیرون

از اینکه همش تحت فشار باشم متنفرم،در واقع اصلا علاقه ای به رفتن نداشتم،فقط واسه یه سری دلیلی مزخرف مجبور شدم

درحالی که شخصیت من این شکلی نیست

یه لحظه به خودم اومدم...

مثل یه بچه ی کوچیک که تو شلوغی یه شهر بزرگ گم شده...

شبه،همه جا تاریکه و فقط با نورای کوچیکی که از این طرف و اون طرف میاد یکم روشنی می بینه...

دقیقا همین شکلی بودم،میخواستم بشینم و گریه کنم،با صدای بلند

جوری که یکم از بغض توی گلوم کم بشه،اما....

همه چیز خیلی متفاوته،ولی میدونی یه جوریم،انگار یه کوله ی پر از سنگ رو دوشمه و مجبورم باهاش از یه سربالایی عبور کنم...

از آدما خسته ام،خیلی خیلی خسته...

از اینکه همه چیز دروغه متنفرم،

از اینکه انتظارات بی خود دارن،در حالی که من مجبور نیستم انتظارات اونارو برآورده کنم،

از اینکه تو این شرایط گیر افتادم

بدم میاااد.....

:////

#1

شده تا حالا حس کنی همه چیز خیلی مزخرفه

از اون مزخرفا نه هاا،از اونایی که تا ته وجودتو میسوزونه....

از همه چیز اونقدر خسته ام که دیگه نمیتونم،هر روز که از خواب پامیشم با خودم میگم چرااااا؟؟؟؟

زندگی قرار نبود انقدر سخت باشه

چرا آدما دوس دارن به همه چیز گند بزنن،اصلا چرا واقعا...

بعضی وقتا کل وجودم درد میگیره،دردو حتی تو ریشه ی موهام یا توی رگام حس میکنم...

:/